Kot Bob i ja – historia prawdziwa

„Kto Bob i ja” w oryginale „A Street Cat Named Bob”

„Kto Bob i ja” – to film z 2016 roku, więc jest spora szansa, że wielu z Was już go widziało. Ja obejrzałam go dopiero wczoraj i chciałam podzielić się wciąż jeszcze gorącymi emocjami. Mam nadzieje, że będzie to spora zachęta do obejrzenia filmu. Zaś tych którzy go już widzieli zachęcam do podzielenia się swoimi odczuciami.

„Kot Bob i ja”, sam tytuł mogło by się wydawać, że zwiastuje słodką historyjkę. Tym czasem przedstawiona historia wcale nie jest taka słodka. A nawet chwilami wydaje się dość tragiczna i niesamowicie trudna dla głównego bohatera. Tym bardziej jest przejmująca, bo od początku wiemy że miała swoje miejsce w rzeczywistości.

„Kot Bob i ja” to historia pokazująca losy James’a

James – narkoman który od 11 roku życia zmaga się z problemem narkomanii. Jest w tym całkowicie sam, rodzina się go wstydzi i odwraca od niego. Nie ma na kogo liczyć, ani do kogo zwrócić o pomoc. Szwenda się ulicami Londynu, zarabiając na jedzenie grą na gitarze. W swojej naturze ma sporo z bezpańskiego kota, mimo braku domu i wsparcia wciąż spada na cztery łapy i udaje mu się przetrwać kolejny dzień.

Po kolejnym naćpaniu trafia do szpitala, gdzie poznaje terapeutę z odwykowej przychodni. Los zaczyna się do niego uśmiechać gdy dostaje socjalne mieszkanie. A dokładniej gdy do jego mieszkania zakrada się przeuroczy rudzielec, również bezdomny złodziej płatków kukurydzianych. Od tego momentu wszyscy kociarze będą niesamowite poruszeni. Kot Bob pomaga James’owi na wielu płaszczyznach, również w zarabianiu pieniędzy na życie. Mimo, że nie od razu James jest przekonany by zatrzymać bezpańskiego kocura, para bardzo się zaprzyjaźnia. Kot przybłęda staje się katalizatorem dobrych zmian w życiu James’a. Choć wciąż zmaga się z wieloma perypetiami niesprzyjających zbiegów okoliczności.

Pokazanie wszystkich przeżyć James’a, losu bezdomnych i reakcji społeczeństwa jest niesamowicie naturalne i prawdziwe. A w prawdziwe osłupienie wprawia tytułowy Bob przybłęda, który wszędzie podróżuje wraz z Jamesem przemierzając ulice Londynu, siedząc na jego ramieniu – niczym wytresowana papużka. Mało tego, że nie przejawia nawet najmniejszych oznak strachu przed miejskim zgiełkiem i chaosem, to jeszcze staje się ulubieńcem publiczności. Wspaniałą maskotką przyciągającą gapiów, którzy nieszczędzącą grosza dla ulicznego grajka i jego przyjaciela.

Ogromne skupienie chłopaka z problemami na swoim jedynym futrzastym przyjacielu i determinacja pomogły mu całkowicie wyjść z nałogu. A nie było łatwo, obaj zmagali się z głodem i ciągłymi przeciwnościami losu. Gdyby nie fakt, że ta historia wydarzyła się naprawdę ktoś mógłby pomyśleć, że to bajka. Nie kochani James i Bob istnieją naprawdę. Zainteresowanie nimi doprowadziło do napisania książki i nakręcenia filmu. A tytułowi bohaterowie nieźle się wzbogacili na książce, która stała się międzynarodowym bestsellerem. Dziś pomagają ludziom i zwierzętom z problemami.

Zobaczcie sami – gorąco polecam!

Zdjęcia pochodzą z materiałów prasowych.